Zmiany: Resident Evil

Aktualna wersja na dzień 16:31, 14 lut 2019

Resident Evil jest osiemnastym odcinkiem piątego sezonu Pamiętników Wampirów.

Opis

PAUL WESLEY DEBIUTUJE JAKO REŻYSER - Stefan i Elena nagle miewają intrygujące sny o alternatywnej wersji życia, które mogliby razem wieść. Bonnie niespodziewanie spotyka babcię, która ostrzega ją przed zatrważającymi zmianami po Drugiej Stronie. Enzo udziela Damonowi niechcianej rady na temat związków, a później przyznaje, że szuka kobiety, którą kochał kilka dekad wcześniej, gdy był przetrzymywany przez Augustine. Liv angażuje Matta, Jeremy’ego i Tylera do pomocy w wytropieniu Podróżników i powstrzymaniu ich przed przejęciem kontroli nad Mysitc Falls. Bonnie jest rozgniewana i czuje się zraniona, gdy dowiaduje się, że za jej plecami Jeremy współpracuje z Liv. Luke zjawia się w domu Salvatorów i wyjaśnia Damonowi, Elenie i Enzo co wie na temat Markosa oraz Podróżników. Matt przeżywa przerażające spotkanie z mieszkańcami Drugiej Strony. Ostatecznie Damon odnajduje Markosa, a po tym, co ten ma mu po powiedzenia, Damon jednocześnie czuje ulgę oraz zaniepokojenie.

Streszczenie

Obsada

Postacie główne

Nina Dobrev jako Elena Gilbert
Paul Wesley jako Stefan Salvatore
Ian Somerhalder jako Damon Salvatore
Steven R. McQueen jako Jeremy Gilbert
Kat Graham jako Bonnie Bennett
Candice Accola jako Caroline Forbes
Zach Roerig jako Matt Donovan
Michael Trevino jako Tyler Lockwood/Julian

Postacie cykliczne

Postacie gościnne

Soundtrack

Sara Hickman - Mad World
Wolfmother - Woman
The Lonely Forest - Warm / Happy
Angus Stone - It Was Blue
New Division - Kids
M83 - Outro

Cytaty

Stefan: Zgubiłaś coś?
Elena: Tak. To... straszliwie upokarzająca strona z mojego pamiętnika.
Stefan: Cenzurujesz swój pamiętnik? Jestem prawie pewien, że to wbrew zasadom pamiętników.
Elena: A ja jestem prawie pewna, że nie jesteś pamiętnikową policją. Uwierz mi, jest bardzo źle.
Stefan: Jestem oficjalnie zaintrygowany.

Caroline: Wszystko dobrze?
Elena: Tak, po prostu... Miałam bardzo szalony sen.

Lorenzo: Więc zerwałeś. Kumam. Potem się przespaliście. Niezbyt mądre, ale znowu kumam. Tutaj robi się to dla mnie trochę zagmatwane. Poszedłeś na zebranie dla rodziców?
Damon: Jeremy miał problemy w szkole.
Lorenzo: Racja. Teraz kopniak. Zaoferowałeś jej, że podwieziesz ją do kampusu, a ona powiedziała, że nie może przebywać w twoim towarzystwie. To znaczy, jestem jeszcze bardziej zmieszany, myśląc o tym. Nie wyobrażam sobie, jak się czujesz.
Damon: Dobrze. Po prostu potrzebujemy trochę czasu osobno.
Lorenzo: Taa, oczywiście. Faza przyjaciela. Gdzie ty, jej przyjaciel, ogląda jak rusza ze swoim życiem naprzód, znajdując nowego chłopaka, prawdopodobnie miłego gościa z bractwa - szansa dla Brocka.
Damon: Czy twoja tajemnicza, zaginiona dziewczyna wie, jaki jesteś nieznośny? Może dlatego jeszcze jej nie znalazłeś. Ona nie chce być znaleziona.
Lorenzo: Nie znalazłem jej przez Podróżników. Mam na myśli, że mój jedyny trop postanowił zagrać w zabawną grę samozapłonu, przed podaniem mi tego, co obiecał.

Stefan: Proszę.
Elena: Będę tego potrzebowała. Jestem bardzo niezdarna.
Stefan: Więc... nienawidzisz tego filmu?
Elena: Nie, nie nienawidzę. Po prostu nie byłam na nim zbytnio skupiona.
(w tym samym czasie)
Elena: Może masz ochotę na kolację, kiedyś?
Stefan: Powinniśmy zrobić to kiedyś jeszcze raz.
(śmieją się)
Stefan: Tak.
Elena: Jasne.
(całują się, ale nagle zaświecają się światła na ganku)
Elena: Przepraszam, to mój tata. Czeka na mnie. Ale to żenujące.
Stefan: Naprawdę cieszę się na naszą kolację.

Elena: Mam wrażenie, że to nie sny, jasne? Czułam, jakby to było naprawdę, jakbym tam była.
Caroline: Dziwne.
Elena: Caroline, jeśli ugryziesz się mocniej w język, zaczniesz krwawić. Powiedz to.
Caroline: To zasada 101. Dokładnie to, cokolwiek dzieje się przed 101. Powiedziałaś Damonowi, że nie możecie się więcej spotykać, a teraz masz sny związane ze Stefanem? Elena: (...) To było jak zupełnie inna rzeczywistość.

Bonnie: Hej, Jeremy. To ja, Bonnie Bennett, twoja dziewczyna, gdybyś zapomniał, co będę robić, dopóki nie oddzwonisz. Więc... zadzwoń.

Bonnie: Cześć, babciu.
Sheila: Słyszałam, że Podróżnicy wykręcili ci numer ostatniej nocy.
Bonnie: Czytałaś to w jakiejś gazecie po Drugiej Stronie? Babciu, nie wyglądasz za dobrze.
Sheila: Coś jest nie tak, Bonnie. Niektóre wiedźmy twierdzą, że Podróżnicy próbowali cię zagłuszyć, tak by ktoś mógł się przedostać.
Bonnie: To znaczy wrócić?
Sheila: Ktokolwiek to jest, ukrywa się przed nami, a teraz to miejsce jest...
(słychać grzmot)
Bonnie: Co tu się dzieje?
Sheila: Nie wiem, ale cokolwiek Podróżnicy zrobili i cokolwiek się przedostało, przeraża to czarownice.

Liv: Podróżnicy tu są, a naszym celem jest ich usunięcie. Ale zanim uwierzę w trzech komików, muszę mieć pewność, że żadne z was nie posiada Pasażera.

Liv: Ramię. Nie powinieneś się zbytnio zranić. Nie za głęboko. Mogę pomóc, jeśli...
(Matt przebija sobie ramię)
Liv: Tyle testosteronu, a tylko kilka komórek mózgowych.

Liv: Widzisz, prawda jest taka, że mój sabat tropi Podróżników od tysięcy lat. Są w stałym ruchu, ale jest kilka przypadków w historii, kiedy zebrali się razem. Najdziwniejszą częścią jest to, że nikt nigdy niczego nie zauważył, ponieważ raz po raz przejmują miasta, przez umieszczanie Pasażerów w ciałach tubylców. Myślimy, że robią dokładnie to samo w Mystic Falls.

Damon: Damon jeden, pokusa zero.
Lorenzo: Pokusa jeden, Enzo...
(Odbiera telefon)
Cześć, boska.
Caroline: Możesz przekazać Damonowi, że coś dzieje się z Eleną i Stefanem?
Damon: (...) Czekaj, jaki typ wizji?
Lorenzo: Wiesz, czegoś ci nie mówi. Ktoś ma seks-sny.
Elena: To nie są seks-sny!
Caroline: Tak, coś bardziej jak romantyczne sny.
Damon: Nie muszę tego wiedzieć.

Matt: Szeryf, cześć...
Elizabeth: Z kim rozmawiałeś?
Matt: Z Caroline. Powiedziała, że zapomniała pani lunchu, więc obiecałem, że sprawdzę co u pani.
Elizabeth: Wspomniałeś o nożu Podróżników.
Matt: Tak?

Kol: Wszystko jest do góry nogami, kochanie, ale fajnie wiedzieć, że ktoś cię widzi.

Kol: Nie mów, że mnie nie pamiętasz. Kol, Pierwotny wampir, zamordowany przez Jeremy'ego Gilberta.
Matt: Tak, wiem kim jesteś. Myślałem, że zamysł całej tej strony to życie po śmierci w samotności. Dlaczego cię widzę?
Kol: Cóż, jakieś problemy w raju. Plotki od czarownic mówią, że ktoś się stąd wydostał i teraz to miejsce jest odkryte. Nie, żeby to miała dla ciebie jakieś znaczenie. Jesteś tu na wakacjach, więc wrócisz.
Matt: Vicki.
Kol: Nigdy o niej nie słyszałem.
Matt: To moja siostra. Jest tu gdzieś. Jeśli widzę ciebie, to znaczy, że ją też mogę zobaczyć.

Lorenzo: Kto chce drinka z biblioteki?
Caroline: Ja poproszę!

Caroline: Powinniśmy coś zrobić.
Lorenzo: Albo możemy zostać i pozwolić im się nami bawić, opierając się by nie zerwać z siebie ubrań.

Elena: Możemy tego nie robić?
Damon: Nic nie robimy. To chyba część naszego problemu. Stoimy ubrani, po prostu stoimy i nic nie robimy.
Elena: To znaczy, całe to napięcie... Niezręcznie nie wiedzieć jak się zachować.
Damon: Och.
Elena: Możemy być przyjaciółmi i robić przyjacielskie rzeczy?

Lorenzo: Och! Użyła słowa na "p"! Biedny dureń.
Caroline: Myślałam, że to było właśnie to.
Lorenzo: No było, ale nigdy tego nie stwierdzono, aż do teraz.
Caroline: A ważne to, ponieważ...?
Lorenzo: Ponieważ dopóki tego nie powiedzieli, wciąż była nadzieja. A nadzieja może doprowadzić do tych wszystkich bezsensownych, nierealistycznych scenariuszy.
Caroline: Masz na myśli Maggie? Co się stało?
Lorenzo: Podróżnicy zapomnieli mi powiedzieć, gdzie ona jest, zanim zamienili się w ogień. Mówiąc o tym mam na myśli prawdziwy ogień.
Caroline: Tak, ale bez obrazy, nawet jeśli będzie żywa, nie będzie stara?
Lorenzo: Siedemdziesiąt lat niewoli, a ona była twarzą, która trzymała mnie. Przekonała, że jednego dnia będę mógł znowu ją zobaczyć. Nie chcę z nią randkować, Caroline. Chcę jej podziękować.

Damon: Więc... Masz seks-sny o moim bracie?
Elena: Łał! Okej, tak, to zdecydowanie jedyna droga do zmiany tematu.

Tyler: Moja mama pozdrawia.
Elizabeth: Przekaż i jej pozdrowienia ode mnie, okej?

(Damon otwiera drzwi, w których stoi Luke)
Damon: Wszyscy znamy Biblię, dzięki.
(Próbuje zamknąć drzwi, ale Luke go powstrzymuje)
Luke: Jestem Luke Parker, bliźniak Liv.
Damon: Liv ma bliźniaka? Jest możliwe, że ktoś jest tylko jeden?

Luke: Nasza magia tak nie działa. Nie jesteśmy potężniejsi od wszechświata.
Damon: Skoro tak, to dlaczego jesteś w moim domu?

Luke: Przybył ich lider, Markos.
Damon: Skąd? Z obozów dla chorych?
Luke: Z Drugiej Strony. Przez stulecia pozostawał martwy, a sądzimy, że ofiara płomieni pozwoliła mu na ucieczkę.
Elena: Idealnie. Martwy dziad i jego tajemniczy, mroczny plan. Jednak się napiję.

Luke: Mówisz, że te wizje starają się zbliżyć Elenę i Stefana nie bez przyczyny.
Elena: Chodzi o naszą krew. Podróżnicy potrzebują jej dla jakiegoś proroctwa.
Luke: A skoro Podróżnikom potrzeba waszej krwi, to czy nie jest logicznym nie tylko zbliżenie was do siebie...
Elena: Ale także do nich.

Lorenzo: Przygotuj popcorn, blondi. Igraszki Eleny jeszcze się nie skończyły.

Elena: Wiem, gdzie jest Markos. 4620 Walnut Drive.

Vicki: Nie jest w porządku. Coś jest nie tak. Spójrz na to miejsce. Matty, musisz znaleźć swoje ciało i wracać.

Lorenzo: Zastanawiam się, czy to tu rozgrywała się wizja szalonego seksu Stefana i Eleny. Prawdopodobnie sypialnia. Stefan to raczej wanilia, więc najwyraźniej to ulubiony smak Eleny.
Damon: Przyszyję ci jęzor do podbródka.
Markos: Proszę, nie w moim domu.
Damon: Markos, jak zakładam. Cóż, nie jestem Stefanem, a to nie Elena.
Markos: Dlaczego tu jesteście?
Damon: Właśnie miałem zapytać cię o to samo. Plus, o to czego chcesz i dlaczego sobowtóry mają wizje o sobie nawzajem.
Markos: Pierwsze dwa pytania są skomplikowane. Ostatnie jest proste. Ja jestem powodem, dla którego Stefan i Elena mają wizję na swój temat.
Damon: Ty?
Lorenzo: Cóż, pomyślałbyś? Sądzę, że właśnie poznaliśmy wszechświat.

Markos: Cóż, obawiam się, że historia sobowtórów została na przestrzeni wieków źle zinterpretowana.
Damon: Czyli nie ma proroctwa?
Markos: Proroctwo mówi, że krew sobowtórów może pomóc Podróżnikom, ale ciągnie ich do siebie z powodu uroku, który rzuciłem 1,500 lat temu. Nie miałem pojęcia, gdzie byli, a najlepszym sposobem na zmuszenie ludzi do szukania się nawzajem okazała się obietnica prawdziwej miłości.

Markos: Mystic Falls to piękne miasto.
Damon: Och, tak. Pikiety, imprezy w blokowiskach, niespotykanie wysoki współczynnik zgonów.
Markos: Swoje domy bierzesz za pewniak.
Damon: Wybacz, idziemy, żebym nie zasnął?
Markos: Dwa tysiące lat temu Silas i Qetsiyah rzucili zaklęcie nieśmiertelności. Spowodowało to rozłam wśród Podróżników, pozwalając na wzrost czarownic. Próbowali utrzymać nas w rozproszeniu, byśmy zapomnieli, jak potężni możemy być.
Damon: I tak rozpoczęła się wojna pomiędzy wiedźmami a Podróżnikami i tak wciąż trwa po dziś dzień.
(ziewa)
Wybacz, przysnąłem.
Markos: Wiedźmy rzuciły na nas klątwę, która powstrzymywała nas od działania jako całość. Kiedykolwiek próbowaliśmy się gromadzić, dochodziło do kataklizmu -plagi, trzęsienia ziemi, pożaru. Coś zawsze wydzierało z nas moc.
Damon: Niech zgadnę, sobowtóry mogą temu zaradzić.

Kol: W porządku. Czas żałoby minął. Do góry. Nie chcę być niewrażliwy, ale ona była już martwa. Trochę przesadzony żal, nie uważasz?
Matt: Dokąd poszła? Dalej? Odnalazła spokój? Bo zdecydowanie na to nie wyglądało.
Kol: Nie wiem, dokąd poszła, a szczerze mówiąc, wolałbym się nigdy nie dowiedzieć, dlatego chcę, byś wrócił do swojego ciała i wykrzyczał z dachu o tym, co się tu stało.
Matt: To bez znaczenia. Kiedy wrócę, nie będę nic z tego pamiętał.
Kol: Cóż, lepiej żebyś znalazł sposób na zapamiętanie. Posłuchaj, możesz mnie nie lubić, ale nie jestem tu jedynym. A jeśli to miejsce upadnie, to, co stało się twojej siostrze stanie się nam wszystkim. Proszę, przyjacielu, musisz wrócić. Musisz dowiedzieć się, jak to zatrzymać.

Stefan: Wiesz jak to jest, że czasami czujesz jakbyś zwariowała, dzwonisz do mnie, a ja mówię ci, że nie zwariowałaś?
Caroline: Mimo, że w większości przypadków zwariowałam.
Stefan: Musisz mi powiedzieć, że nie zwariowałem.
Caroline: Nie obiecuję.
Stefan: Szedłem do swojego samochodu i prawie zostałem rozjechany na środku drogi, ponieważ miałem jakąś wizję z Eleną.
Caroline: Cofam to. Ani trochę nie zwariowałeś. Coś się dzieje.

Ciekawostki

W tym odcinku pojawi się Kol i babcia Bonnie, Sheila.
Ten odcinek będzie wyreżyserowany przez Paula Wesley'a.